Voor de IJsselbiënnale maakte Heidi Linck houten objecten, een soort eenpersoons-observatieposten, die mensen uitnodigen om het landschap te ervaren.
Zoeken
15 maart 2022
Kunst die mensen anders naar de omgeving laat kijken en uitlokt de omgeving te gaan verkennen, dat is in het kort het doel van de objecten die kunstenaar Heidi Linck gaat maken voor drie Energietuinen.
Bij Energietuinen wordt er niet alleen duurzame energie opgewekt. Er is juist veel ruimte voor natuur, recreatie en educatie. De tegenstelling tussen de organische vormen van de natuur en de strakkere vormen van bijvoorbeeld zonnepanelen spreekt Heidi Linck aan. “Ik vind het spannend als een gebied contrasten kent, onderdelen lijken tegenstrijdig aan elkaar, maar bieden voor mij juist interessante aanknopingspunten. Ik zie het al helemaal voor me hoe er straks planten gaan groeien onder en naast de zonnepanelen. Met mijn objecten wil ik de bezoekers laten ervaren hoe deze onderdelen bij elkaar komen.”
De objecten die Heidi Linck gaat maken, zijn interessant als sculptuur in het landschap en prikkelen daarnaast de bezoekers om een actieve rol te spelen bij het kunstwerk. Hoe de objecten precies gebruikt gaan worden, ligt van te voren niet vast. Het kan een object zijn om op te zitten of om gevonden takken in te verzamelen. Maar de bezoekers bepalen uiteindelijk welke interactie ze met het object aangaan.
Op dit moment doet de kunstenaar veldonderzoek bij de Energietuinen in Drenthe, Overijssel en Utrecht. Ze kijkt daarbij heel specifiek naar de omgeving zelf, zodat de objecten daar een op een bij aansluiten. De objecten zijn kleinschalig en trekken niet alle aandacht naar zich toe. Ze vestigen juist de aandacht op het gebied zelf. De sculpturen worden gemaakt van duurzame materialen, meestal hout, wat goed past bij een locatie waar duurzaamheid bovenaan staat.
Heidi Linck (Breda, 1978) combineert haar wetenschappelijke en kunstachtergrond in haar werk waar ze kunst, landschap, ecologie en archeologie aan elkaar verbindt. Met haar objecten vertelt ze de onvertelde verhalen en geschiedenis van een locatie, door deze zichtbaar en beleefbaar te maken voor het publiek. Haar locatieprojecten baseert ze op grondig onderzoek. Zo weet ze stukje bij beetje de verborgen kanten van het landschap te onthullen.
Voor de IJsselbiënnale maakte Heidi Linck houten objecten, een soort eenpersoons-observatieposten, die mensen uitnodigen om het landschap te ervaren.